Slachtoffers van een relatie met een narcist hebben een ongewoon lange tijd nodig om te herstellen. Slachtoffers zijn vaak gefrustreerd omdat ze niet zo snel vooruit gaan als ze zouden willen. Ze krijgen te maken met vrienden en psychologen die hen advies geven over hoe het is “tijd om verder te gaan”.

Of je nu in een langdurig huwelijk zat of een snelle vakantieliefde, het herstelproces is hetzelfde als het gaat om een ​​narcistische liefde. Het duurt 12-24 maanden om je hart op de goede plek terug te krijgen, en zelfs daarna heb je misschien moeilijke tijden.

Het belangrijkste is om jezelf niet de schuld te gaan geven. Stop met denken dat het sneller zou moeten gaan. Stop met denken dat de narcist op de een of andere manier “wint” als je nog steeds pijn hebt. Ze is nu weg. Het gaat nu over jou.

Dus waarom duurt het zo lang? Je was verliefd.

Ja, het was gemaakte liefde. Ja, je persoonlijkheid werd gespiegeld en je dromen gemanipuleerd. Maar je was verliefd. Jouw gevoel was echt. Het is de sterkste menselijke emotie en band in de wereld en je voelde het met heel je hart. Het is altijd pijnlijk om iemand te verliezen van wie je hield – iemand waar je de rest van je leven mee bezig bent.

De menselijke geest moet genezen van het liefdesverdriet. Ongeacht de bedoelingen van je misbruiker, je liefde was nog steeds heel echt. Het zal veel tijd kosten en hopen dat je jezelf uit de standaard post-breakup depressie kan trekken.

Je zat in een wanhopige liefde

Hier gaan we afwijken van de “normale” scheidingen. Narcisten veroorzaken wanhoop, verlangen en afhankelijkheid. Je hebt waarschijnlijk harder voor deze relatie gewerkt dan welke andere dan ook. Je stopt er meer tijd, energie en gedachten in dan ooit tevoren. En als dank werd je beloond met de smerigste, meest pijnlijke ervaring van je leven.

In de idealisatiefase heeft ze je overdonderd met aandacht, liefde, erkenning, complimenten en andere dingen die je zo hard nodig had. In tegenstelling tot de meeste andere wittebroodsweken deed ze op alle mogelijke manieren precies hetzelfde als jij. Alles wat je deed was perfect voor haar. Dit bracht jou in de wolken, maar ondertussen werd je klaargestoomd voor de identiteitserosie.

Na een tijdje begin je allerlei hints op te pakken dat je dingen niet goed doet. Dit moedigt je aan om nog beter je best te doen. Je bent dan alleen maar met haar bezig. Deze losgeslagen, onvoorspelbare levensstijl is wat narcisten hopen te creëren met hun leugens, gaslighting en triangulatie.

Door haar altijd in je gedachten te houden, val je in een staat van wanhopige liefde. Dit is ongezond, en geen teken dat de persoon waar je zo sterk over voelt eigenlijk je liefde waard is. Omdat je het zo krachtig voelt denk je dat ze de enige persoon is die je ooit zo zal laten voelen. En wanneer je die persoon verliest, valt je wereld volledig uit elkaar. Je bent in een staat van paniek en verwoesting.

De chemische reactie

Narcisten hebben een intense emotionele en seksuele band over hun slachtoffers. Dit komt door hun seksuele aantrekkingskracht en de manier waarop ze je geest trainen om afhankelijk te zijn van hun goedkeuring, de goedkeuring die ze na een tijdje langzaam intrekt.

Door haar het op alle mogelijke manieren naar de zin te maken ben je doorgeslagen en heb je je eigenwaarde in haar geplaatst. Je geluk begon te vertrouwen op haar mening over jou. Geluk is een chemische reactie die afgaat in je hersenen – dopamine en receptoren schieten af ​​om je een goed gevoel te geven.

Net als drugs biedt de narcist je dit gevoel in volle kracht aan, om mee te beginnen… maar zodra je erop vertrouwt, begint ze zich terug te trekken. Langzaam heb je meer en meer nodig om je hetzelfde te blijven voelen. Je doet er alles aan om eraan vast te houden, terwijl ze er alles aan doen om je emotioneel op het randje van uitgehongerd te houden. Op een gegeven moment is niets meer goed, een woord verkeerd en je hebt flinke ruzie. Ruzie die je niet zal winnen omdat je te goed bent, het laat langdurige onzekerheden en gevoelens achter die nooit goed genoeg zijn. Het laat je jezelf constant vergelijken met anderen. Die pijn alleen al zorgt ervoor dat veel mensen jaren erna nog niet hersteld zijn.

Sommige narcisten zijn “stille narcisten”, ook wel verborgen of empatische narcisten genoemd. Deze vertonen een aantal duidelijke kenmerken niet. Dit zijn de ergsten. Er zijn er zelfs bij die jou beschuldigen dat je aan het gaslighten bent en narcistische trekken, of die er nou zijn of niet, in je zien. Een onschuldig grapje wordt bijvoorbeeld direct als gaslighting gezien.

Er is geen manier om goed uit te leggen hoe emotioneel schadelijk het is om doelwit te zijn van haar idealisering. De triangulatie alleen zal zo veel tijd kosten om van te genezen.

Alles wat je ooit over mensen begreep, geldt niet voor deze persoon. Tijdens de relatie probeerde je compassievol, gemakkelijk in de omgang en vergevingsgezind te zijn. Je had nooit kunnen weten dat de persoon van wie je hield deze dingen actief tegen je gebruikte. Het slaat gewoon nergens op, er is geen logica. Niemand is klaar om dat te verwachten, en dus besteden we onze tijd aan het projecteren van een normaal menselijk geweten op hen, in een poging hun onverklaarbare gedrag uit te leggen.

Maar zodra we psychopathie, sociopathie of narcisme ontdekken, begint alles te veranderen. We beginnen ons walgend te voelen – met afschuw vervuld dat we deze duisternis in ons leven laten. Alles klikt en valt op zijn plaats. Al het “toevallige” of “ongevoelige” gedrag is uiteindelijk logisch.

Je probeert dit uit te leggen aan vrienden en familieleden – niemand lijkt het echt te snappen. Daarom is validatie van belang. Wanneer je samenkomt met anderen die hetzelfde hebben meegemaakt als jij, ontdek je dat je niet gek bent. Je was niet alleen in deze onmenselijke ervaring.

Het kost veel tijd om deze persoonlijkheidsstoornis te verwerken. Uiteindelijk moet je je vroegere begrip van de menselijke natuur loslaten en het van de grond af opbouwen. Je beseft dat mensen niet altijd inherent goed zijn. Je begint je paranoïde, hyper-vigant en angstig te voelen. Het genezingsproces gaat over het leren balans brengen in deze nieuwe staat van bewustzijn met je eens zo vertrouwde geest.

Je geest is diep gewond

Na de uiteindelijke overgave voelen de meeste slachtoffers een soort van leegte die zelfs niet als depressie kan worden omschreven. Het is alsof je geest volledig is verdwenen. Je voelt je gevoelloos voor alles en iedereen om je heen. De dingen die je vroeger gelukkig maakten, laten je helemaal niets voelen. Je maakt je zorgen dat je ontmoeting met dit monster je vermogen tot empathie, voelen en zorg vernietigd heeft.

Dit zal het meest problematische zijn om van te herstellen. Het voelt in het begin hopeloos aan, maar je geest is nog steeds. Beschadigd, zeker, maar nooit verdwenen. Naarmate je zelfrespect en grenzen begint te ontdekken, begint het langzaam weer zijn stem te vinden. Het voelt veilig om open te gaan en willekeurig naar binnen te gluren om hallo te zeggen. Je zult merken dat je dankbaar bent dat je weer moet huilen, gelukkig dat je emoties terug lijken te komen.

Uiteindelijk ben je er klaar mee. Je geest zal sterker dan ooit terugkeren en weigeren op die manier opnieuw behandeld te worden. Je kunt tijdens je leven giftige mensen tegenkomen, maar je zult ze niet lang laten blijven. Je hebt geen tijd voor mindgames en manipulatie. Je zoekt vriendelijke, eerlijke en medelevende individuen. Je weet dat je niets minder verdiend.

Deze nieuw gevonden sterkte is de grootste gave van de narcistische ervaring. En het is de moeite waard omdat het je de rest van je leven zal dienen.

Wees niet bang dat je herstelproces te lang duurt. Je hebt de hel en terug meegemaakt – daar is geen snelle oplossing voor. Je zult haar de rest van je leven meedragen. En wat meer is, als alles is gezegd en gedaan, zullen deze paar jaar enkele van de belangrijkste jaren van je leven zijn.

Wat er ook gebeurt, hoe lang het ook duurt, ik wens je veel success.